Rəsul Rza haqqında
məqalələr, çıxışlar
|
| Toğrul Nərimanbəyov “Duyğular, düşüncələr
şairi” |
Mən Rəsul Rzanın poeziyasını
çoxdan sevirəm. Daha doğrusu, "Lenin" poeması
ilə tanış olan gündən. Son zamanlar onun
şerlərini oxumayanda özümdə sanki mənəvi
aclıq hiss edirəm. Müasirlik, dərin obrazlılıq,
Azərbaycan poeziyasının qabaqcıl ənənələrini
yaşatmaq meyli Rəsulun şerlerinin ən yaxşı
xüsusiyyətləridir.
Mən qabaqcıl ənənələr
deyəndə ən çox milli şerimizdə əsrlərlə
hökm sürən dərin ictimai-fəlsəfı
mənanı, bəşəri məzmunu nazərdə
tuturam. Onun həyala, ətraf aləmə baxışı,
araşdırmaları, poetik nəticə çıxarması
yenidir, orijinaldır. Bu səbəbdən də
Rəsulun obrazlar aləmi belə güclü çıxır.
İnsanı düşündürür, həyatın
hələ məlum olmayan tərəflərini kəşf
etməyə çağırır, istəklərə,
arzulara qol-qanad verir. Poetik assosiasiya, hisslərin zənginliyi,
əlvanlığı, təravəti, bu poeziyanın
beynalxalq aləmə çıxaran başlıca
qüvvədir.
Rəsulu oxuyanda hiss edirsən ki, müasir
dünyamızı düşündürən problem
məsələlər hər dəqiqə onu narahat
edir. Şairin duyğu və düşüncələri
bəşəri çeşmədən qidalanır.
Lakin bu əlamət Rəsulun poeziyasındakı
xəlqiliyə, milliliiyə ziyan gətirmir, əksinə,
onu yeni-yeni keyfiyyətlərlə zənginləşdirir,
inkişaf etdirir, tamaralayır. Rəsul hardan, nədən
yazırsa yazsın ilk sətirlərini oxuyan kimi
duyursan ki, o azəri şairidir. Bu torpağın
oğludur, bu yerin havası ile nəfəs almışdır.
Öz milli zəmini üzərində yüksəlmək
— sənətkar üçün bundan da böyük
xoşbəxtlik olarmı?
Gələcəkdə onun dərin məzmunlu
əsərlərinə üllustrasiyalar çəkmek
bir rəssam kimi məni çoxdan düşündürür.
